Blij boven ’t Y…

Na onze succesvolle set-presentatie van 11 december gingen we op 16 december voor het eerste echte grote werk. Een optreden in opdracht van Peter Koster van Music Management in het Amsterdam-Noordse winkelcentrum Boven ’t Y. Peter heeft ons met de Zwartepietenbende al regelmatig bij organisaties, waaronder ook dit winkelcentrum, ‘weggezet’, kent onze kwaliteiten en had er dus alle vertrouwen in dat zijn opdrachtgever aan het einde van de dag meer dan tevreden zou zijn. En zo geschiedde…

Om kwart over twaalf, na het nodige omkleed-, inspeel en in de ‘stemming’-brengwerk, stapte Kerstman Robert Claus de 1ste bij PR in zijn door zo’n 125 RK (Rendier Krachten) getrokken arrenslee om zich, gelet op het krappe tijdschema, naar het hoge noorden te laten ‘vliegen’, van het onder de rook van onze hoofdstand gelegen winkelcentrum Boven ’t Y. Dit om eens te kieken of deze boodschappen- en koopjesjagende noorderlingen met onze sfeervolle muziek te onthaasten waren en met RC en zijn elfen op de gevoelige digitale plaat vastgelegd wilden worden. En ‘zijn elfen’ slaat niet op het aantal maar op onze vier uiterst charmante, goedlachse en gracieus bewegende twirldames in fraai elfenkostuum.

Nu is PR met een naast hem gezeten ‘ho-ho-ho’ roepende Kerstman niet de meest gelukkige combinatie op de snelweg. Dit omdat hij bij elk ho-ho-hootje’’ van schrik het rempedaal intrapte wat bij de achterliggers tot de (on)nodige verwarring en zelfs tot file leidde. Gelukkig reden wij vooraan in die file en schoten we zonder al te veel hinder lekker op.

We waren mooi op tijd op de parkeerplaats van het winkelcentrum, ware het niet dat PR eerst, eigenwijs als hij is, naar het naastliggende parkeergebeuren was gereden. Maar gelukkig zit er een achteruit op de arrenslee en werd op aanwijzing van RC de 1^ste na enige omweg de slee alsnog gestald bij de door PK (Paarden Krachten) aangedreven voertuigen van de overige bandleden.

Waar we echter geen rekening mee gehouden hadden was het fileleed voor de parkeerautomaat. Groot terrein en één automaat, waarvoor je bovendien toch ernstig digitaal moest zijn onderlegd om van je parkeergeld te worden afgeholpen. Eén automaat en vele invoerhandelingen later, kon er op kenteken drie uren en een kwartier geparkeerd worden, waarvan de eerste 3 uren gratis. Veel moeite voor weinig dus.

Daardoor enigszins verlaat liepen we over de bezige markt naar het gezellige winkelcentrum, alwaar de grote winkelbaas reikhalzend naar ons stond uit te kijken. Meteen maar van acquit en binnen een paar seconden swingden de noten en stonden de eerste enthousiastelingen al met de Kerstman op de foto. Gelukkig had PR fotograaf in opleiding (FIO), tevens neef en petekind (N&P) Sietse, mee om hem enigszins te ontlasten van het kiekwerk en zo te voorkomen dat PR aan het einde van het optreden een wijsvinger met Repetitive Strain Injury (RSI) gerelateerde klachten zou hebben. En het PR-team werd staande dit optreden nog verder uitgebreide met Casper (niet te verwarren met het aardige spookje) van Vliet, die de nodige verrichtingen van band, Kerstman en elfen in bewegende zin op de digitale film vastlegde.

Onder leiding van WinterWonderBand-man John werd het hele repertoire doorgespeeld en werd op menig hoek stilgehouden om de aldaar ophopende menigte te laten meegenieten van onze gezellige december klanken. Onze Kerstman kwam met zijn elfen handen te kort om te schudden en PR had bijna geheugenkaart te weinig om dit alles voor het nageslacht vast te leggen. Voor, naast en achter de band, tussen de kerstbomen, voor de oliebollenkraam, op de banken, je kon het zo gek niet bedenken of RC de 1ste kwam, zag en ging op de kiek. Ook nog fijn even op het door de winkelstraten rijdende kersttreintje, waarvan de machinist prettig gestoord was, zo niet geheel spoorde. Zelfs de orgelman ‘vergat’ aan zijn wiel te draaien als we voorbij kwamen.

In plaats van twee korte werd het één lange pauze om de lippen, polsen en vingers de nodige rust te gunnen. Maar niet voordat onze altijd trouwe en behulpzame begeleiding Hanneke, Paul en Wim een paar zakken oliebollen hadden gescoord, die er als de spreekwoordelijk preek in de ouderling ingingen. En ja beste muzikanten, niet ademen tijdens het eten van bepoedersuikerde oliebollen. Dit om te voorkomen dat al uitademend je hele gezicht, kleding en wijde omgeving onder dit witte kleverige goedje worden gestoven, dan wel je bij het inademend nuttigen ‘erin blijft’.

Met de inwendige mens versterkt gingen we op voor het tweede deel van dit hele gezellige optreden. Het ‘van voor’ de pauze herhaalde zich na de pauze, dus daar kunnen we kort over zijn. Draaiorgel, niet sporende feesttrein, vele hoeken, kinderen dansen met de elfen, handen schudden en op de Kerstmanfoto, promotiekiek bij de Kerstoom en lekker muziek maken.

Het tweede deel van ons optreden zat erop voordat we er erg in hadden. En dat is altijd een goede graadmeter voor het plezier dat we gehad hebben en de opmaat voor het voldane ‘after party’ gevoel. Onze opdrachtgever en zijn opdrachtgever waren meer dan tevreden. Ze zagen al een scenario voor volgend jaar, waarin onze band, met Kerstman en elfen een nog centralere rol is toebedacht. PR zegt een typisch geval van win-win-WinterWonderBand.

En elk nadeel heeft zijn voordeel. Stonden we in de rij voor het parkeerticket, konden we nu zo wegrijden. Ook geen file op de terugweg, temeer daar onze ‘Claus’ niet veel puf voor driewerf ‘ho’ had. En ook het pr-werk was FIO niet in de koude kleren gaan zitten. Toch al niet een spraakwaterval, maar nu even oogjes dicht en snaveltje toe. Gelukkig weet uw PR zijn krachten goed te verdelen en navigeerde hij de slee weer veilig naar De Notenkraker.

Daar aangekomen, stiekem naar de oefenruimte en opstellen. Want de WinterWonderBand, kent geen end. Nog even een kleine toegift voor het aanstormende kerstknutseljongerentalent in ons clubgebouw. De AC (Activiteiten Commissie) had dit jaarlijks evenement voor de Kidz onder de twaalf weer prima verzorgd en het optreden van de WWB was de kers op de Kerstkrans. De kinderen hebben ervan genoten en ze willen later ook  allemaal bij de band.

Na al deze inspanning was het tijd voor ontspanning en de inwendige mens. Natuurlijk was er het lekkere kopje tomaten- of erwtensoep, met liefde opgewarmd door Anetta en de haren. Met het laatste bedoelen we natuurlijk de collega medeorganisatoren van het kerstknutselen en niet die dingen die je niet in je soep wilt aantreffen. Voor de meesten zat het er toen op, alleen PR moest nog even. De foto’s moesten nog zo snel mogelijk op de site, zodat die of gene ze kon downloaden voor het één of andere eigen doeleinde. Ik denk dat de meesten al op één oor achter de gebeide broek lagen toen PR de laatste foto op de site knalde. Maar alles voor het goede doel. Wat een topdag met een dito vereniging.

PR

Voor de foto’s klik je hier.